W A U W !

Hallo allemaal!

De afgelopen dagen hebben we vooral veel gereisd. We doen alles op t gemak, en kiezen gewoonlijk pas s ochtends waar we die dag naartoe gaan. Als we onderweg mooie plekjes tegenkomen veranderen we met gemak onze route toch nog, en tot hier toe altijd met bangelijke resultaten.
De zonsondergang die we in 1770 zagen (zie fotootje van Hendrik in vorige blog), was zonder twijfel de mooiste die ik tot dan ooit had gezien. Als t aan mij lag zaten we daar ondertussen misschien nog, maar gelukkig was onze voorraad eten op en gingen we verder, want wat we daarna zagen was nog veel spectaculairder!

We hebben onder andere overnacht op Notch point, op een verlaten uitsteekseltje land, het einde van de wereld. Toegegeven, toen we op de hobbelige zandweg naar daar een paar waarschuwingsborden passeerden die aangaven dat er haaien en krokodillen zitten (en er vorige kerst iemand vermist is geraakt in t water), had ik toch een beetje schrik. Maar het was alle schrik waard, echt!

Onze tent stond bijvoorbeeld hier:

De omgeving van Rockhampton, waar we verbleven dus, staat bekend voor zijn rundsvlees. Dus Hendrik had een koetje als avondeten. Toen de zon wat begon te zakken kwamen die allemaal drinken aan het water. Live animatie, quoi. Hendrik hoopte dat er een krokodil eentje zou pakken (altijd paraat voor wat spektakel, diene Rikkie), maar dat was gelukkig niet het geval. 

De zonsondergang was weer adembenemend:

En eens het donker was kwam deze kleine vriend efkes dag zeggen (Koeskoes oftewel Possum):

Tot dat moment hadden we alleen nog maar kangoeroes gezien in gevangenschap en dood langs de weg (echt superveel, tis triestig!), maar toen we naar de zonsopgang* gingen kijken kwam daar eindelijk verandering in! We zagen zelfs een paar kleintjes!

zoek de kangoeroe!

Goed kijken, tzijn er 3

En hoewel het naar Australische normen kweetniehoe bewolkt was, was de zonsopgang echt prachtig

Denk er ook nog efkes bij dat het een schiereiland was en we dus langs bijna overal water zagen. Water en bergen. En zon. En die kleuren man! Onze gsmkes kunnen t niet zo schoon weergeven (en ons fototoestel werkt niet), maar neem maar van mij aan dat het ongelooflijk was!
En net als ik dacht dat het echt niet beter kon worden, kwam er een school wasvissen spelen voor de kust. Flapperende vinnen en grote spuitwolken, zoiets hadden we echt nog nooit gezien! Helaas hiervan geen foto's, we waren te hard onder de indruk om daar aan te denken.

Zo, dat is het voor nu. Momenteel zijn we in Airlie Beach, zaterdag vertrekken we hier met de boot voor een paar dagen op tour rond de Whitsunday Islands.


Toedeloe!

Nele



* met dank aan de Kookaburra's die ons elke ochtend veel te vroeg wakkerbrullen. Bij deze beloof ik plechtig dat ik hen nooit meer k*tbeesten zal noemen.

Dirty Thirty

Hervey Bay en 1770 sunsets/sunrises

Zonsondergang is een fenomeen in Australië, en overal een beetje anders. Het is ook winter nu, en dan de zon gaat vroeg en heel snel onder. Vogels zijn bijzonder luidruchtig (vooral lori's en kookaburra's, ge zou denken dat het 100 apen zijn) maar als de zon er niet is, hoor je alleen maar zachtaardig schuimend water, krekels en af en toe een geheimzinnig geritsel. 

The board is your friend

Heel de dag door hoor je mensen vragen en zeggen: "Howya doin?" en "no worries". Voorlopig zijn we ervan overtuigd dat in Australië iedereen probeert te helpen. Ze helpen met het vinden van eten, slaapplaats, beste plaatsjes om uw avondeten te smullen, contacten doorgeven waar veel kans is om aan werk te geraken. Zelfs met een kater is iedereen behulpzaam en vriendelijk. De Canadese surfinstructeur reed ons met zijn jaren '80 4x4 naar het strand en stopte verdacht alert om een grote slang te laten oversteken. Enthousiast, maar duidelijk met pijn achter zijn ogen, probeerde hij duidelijk te maken hoe je op een surfplank recht blijft op golven van een meterke of twee. This leg and that leg, peddle en push. You gonna get wet and dirty. The board is your friend. Questions? 

De datum op dit toestel is verkeerd ingesteld. 

Het is hier wel degelijk 23 augustus.

Efkes weg

En we komen ook wel terug, wanneer het daar tijd voor is. Maar hé, we zijn hier maar pas begonnen. Nochtans zijn er al heel veel opdrachten volbracht, later meer daarover. De autoradio van onze Ford Territory (we hebben nog een naam nodig voor het brave beest) heeft echter geen usb-poort en is quasi ingebouwd. Maar hopelijk kunnen we in de loop van volgende week onze gigantische playlist met muzieksuggesties wél gebruiken. Ook jammer dat de gsm van Nele het lijkt te begeven. 

Vandaag was de eerste dag dat we niet alleen wisten, geloofden en beseften, maar ook voelden dat we in Australië zijn. Dat is een fijn gevoel, en iets dat ik op een gewone vakantie nog niet bewust heb gevoeld. De taal begint te lukken, we kopen snorkelgerief, we ontmoeten en verkennen, we herkennen en genieten, we smullen en durven, we zijn voorzichtig en kunnen. Alleen in de pub gisteravond hebben we als twee onnozele buitenlanders onze ogen uitgekeken naar de taferelen. Ze hebben geen geschiedenis die teruggaat naar Breugel, maar wel een zatte heks, een rockband met de typische Australische rauwe stem, Koreanen, gegiechel, mensen met nog nét genoeg kleren aan en een man in trouwkleed. Vlak na middernacht vonden we het ook tijd om efkes weg te zijn en op zoek te gaan naar zuidersterren en een heerlijk tentje. 

Alles andersom

De afgelopen dagen zijn we druk in de weer geweest met het regelen van een auto, wat laatste bankzaken, verzekering enz. Met enige trots kunnen we melden dat het ons gelukt is! Onze eerste grote aankoop samen trouwens, en als je het mij vraagt is zeker de chauffeur-hunk die erbij kwam echt een beauty, maar oordeelt u vooral zelf! 

Op voorhand wisten we natuurlijk wel dat ze hier links rijden, maar het blijft toch gekker dan verwacht! Het aantal keren dat we schrokken van een 'lege' auto midden op straat, gewoon omdat de chauffeur aan de andere kant zit, is al niet meer te tellen. Ik word nog vaak op het nippertje door Hendrik tegengehouden als ik een straat wil oversteken nadat ik alleen links heb gekeken (woeps!) en met de eerste auto-testrit vertrok Hendrik vol overtuiging al spookrijdend in een (godzijdank) doodlopende straat. Gelukkig zijn we met twee en is er altijd wel één van ons twee goed genoeg wakker om de ander tegen te houden. Goei team, wij twee!

Naast het verkeerd kijken/rijden zijn er ook iets subtielere verschillen. Aan een rond punt zegt onze gps bijvoorbeeld dat we de eerste afslag moeten nemen terwijl het eigenlijk de derde is (aja, want die denkt dat we rechts rijden) en worden de ruitenwissers nog af en toe verwisseld met de pinkers (de teller staat op 6 keer ondertussen).

We hebben ineens ook kampeergerief aangeschaft waarmee we sowieso een tijdje verder kunnen (we willen op termijn ook graag een caravan, maar daarvoor kijken we rustig rond tot we een geschikte op de kop kunnen tikken) en vertrekken zo meteen richting noorden. Daar is't warmer, joepie! Want ook de seizoenen zijn hier andersom, tis dus momenteel putteke winter. Overdag hznben we tot hier toe al altijd veel chance gehad en in short & t-shirt kunnen rondlopen, maar zodra de zon weg is (en dat is om 18u al het geval), dalen de temperaturen snel. We hebben hier dus wel al ferm gebibberd, zelfs binnenshuis koelt het tot zo'n 13°C en de mensen hebben hier geen chauffage.

De kans dat we onderweg regelmatig ergens gratis wifi tegenkomen is wel kleiner dan in Brisbane, dus allicht duurt het hierna wel een beetje langer voor jullie iets van ons horen.

Update: ondertussen eerste nacht in onze tent doorgekomen.. 

Tent bleek te klein voor de luchtmatras en 't heeft gegoten vannacht. Blijkbaat zijn ze ook op de regen niet zo voorzien, alles was kleddernat. Maar tis hier wel prachtig, echt! Dat maakt alles goed. En we hebben ondertussen onze zeiknatte tent kunnen ruilen voor een grotere nieuwe droge (onderhandelingstalenten: check!) en gaan dus met goeie moed verder :) op naar de zon!

Veel liefs! 

Nele

Eerste dagen: Brisbane

Goeiemorgen!

Weekend in Springfield Lakes is een beetje zoals thuis, behalve dan de kaketoes die rondvliegen tijdens het ontbijt op het terras met uitzicht op het eucalyptusbos.
Afgelopen dagen waren boeiend, en we hebben toch heel wat tijd besteed aan zakenregelen. Een auto zoeken en vooral geld overschrijven naar Australië is moeilijker dan de Belgische banken beloofden. Ondanks alle administratie hebben we toch al de kans gekregen om Brisbane een klein beetje te verkennen. De overweldigende indrukken van stadsarchitectuur, botanische tuinen, straatmuziek en -goochelaar en de lieve, behulpzame mensen maken dat ruimschoots goed.
Zonder u jaloers te proberen maken vind je hieronder een eerste serie foto's.

Brisbane Fortitude Falley (vanuit Botanical Gardens)

Curtain Figue. Geen idee welke variant. 

Bamboe. De grote variant.

 

 Superverse passievrucht, smaakt een beetje naar mango:

  Plaatselijke duiven:

 

Aangekomen!

G'day mate!

Gisteravond zijn we goed aangekomen in Brisbane, waar vrienden van Tim en Maddi ons zijn komen oppikken. Superlieve mensen met een keisjiek huis, we zijn verwend!

Meer info volgt als we echt iets te melden hebben ;) wie graag blogposts in de mailbox krijgt kan zich daarvoor intekenen in het vakje rechtsbovenaan onze blog. Vergeet niet te bevestigen via de mail die je dan krijgt!

Tot snel!

Nele

Wij zijn er klaar voor!

Joepie! Morgenvroeg is het eindelijk zover! Na maandenlang aftellen vertrekken we richting Australië. Als het kon namen we al onze liefste vrienden en familieleden uiteraard mee op deze geweldige tocht. Helaas pindakaas, zelfs voor cadeautjes voor iedereen bij 't terugkomen zal onze valies te klein zijn...Maar geen nood! Souvenirs zullen er in elk geval zijn en jullie kunnen die gewoon winnen! Hoera!

De eerste manier is ons de leukste, creatiefste, meest uitdagende opdracht te sturen voor op onze Australië bucket-list. We proberen zoveel mogelijk van jullie uitdagingen aan te gaan, uiteraard volgt bewijsmateriaal op de blog! ;-)

Daarnaast wint ook degene die raadt hoeveel kilometer dit jaar in Australië zullen afleggen een bangelijk Australisch cadeau. Kilometers worden geteld op de kilometerteller van onze Australische auto. Tip: we vertrekken in Brisbane en zijn van plan om zo snel mogelijk richting Cairns te reizen. Daarna hopen we de hele oostkust af te reizen. Ook in het Zuiden en het binnenland zijn een aantal zalige plekjes die we graag zouden willen zien, maar concrete plannen hebben we niet. We volgen 't goei weer en ons buikgevoel. Owyeah :)

Zodus: stuur zeker uw antwoord(en) door naar wijzijnefkesweg@gmail.com met als onderwerp 'winnenwinnenwinnen', wij zijn superbenieuwd!


Veel liefs!